meron pa kaya? (episode 4)

Galing ako sa mid-week Bible study sa church kagabi. Medyo malakas ang ulan nung pauwi na ako… pero ok lang kasi na-enjoy ko naman ang paglalakad ko papunta sa sakayan ng jeep… singing in the rain and pasipol-sipol pa! Mahaba ang pila sa jeep…so as usual bus ang second option ko… ang dami kasing taong nag-aabang ng masasakyan…salamat sa Diyos at nakasakay ako ng bus kahit nakatayo nga lang.

Naappreciate ko si manong bus driver kasi medyo swabe ang pagdrive nya sa traffic kaya hindi ako masyadong nahirapan kahit nakatayo at maraming tao… Naappreciate ko yung sounds sa bus -- ganda ng sound quality ng speakers... sabi ng kanta sa bus "tell me where it hurts now tell me..." Naisip ko si God, parang sinasabi Nya sa akin na kapag may hurts and cares ako dapat sa kanya ko unang sinasabi. Ang sabi naman ng next song... "cause I love the way you love me..." Song ko naman dapat ito kay God kasi kahit anong kulit ko, reklamador and all, love pa rin Nya ako. To God: "Hay, love mo ko talaga!" (parang sa soft drink commercial ata 'to noh?) Halos kalagitnaan na ng byahe nang bigla kong naalala, "Aba, mukhang hindi ko kaagad naisip kung may gentleman na magpapaupo sa akin." Hindi naman sa hindi na ako umaasa sa ngayon, siguro mas naging appreciative lang ako these days. Kung may magpapaupo, "thank you." Kung wala naman, "thank you pa rin." Parang yung concept ni Philip Yancey na "two handed faith" kay God... hindi sya "if you do this, then..." bagkus katulad ni Job na "though He slay me, yet will I hope in Him."

Nakakatuwa si God, inaliw Nya ako at maraming pinaalala sa akin habang traffic. Nasa jeep naman na ako, hindi masyadong kagandahan ang sound quality ng speakers ni manong pero ayos lang... sabi sa kanta... "I found a masterpiece in you, a work of art that's true, and I treasure you my love..." Naalala ko yung tinuro sa Bible study, ang sabi... "workmanship" (Eph. 2:10) is poiema, a Greek word where we derived our English word "poem"... For we are God's workmanship created in Christ Jesus to do good works... wow! I'm like a "poem" pala kay God, a masterpiece. Somewhere sa Bible sinabi rin na "we are God's treasured possession..." Medyo traffic na naman habang nakasakay ako sa jeep pero thank God kasi may pinaalala ulit sya sa akin. Nakita ko ang sarili ko dun sa batang babae na nakakandong sa lap ng Daddy nya na nakaupo halos sa tapat ko. Medyo may konting tantrums ang bata (kasi nga gabi na siguro, inaantok na yung bata at medyo mainit sa loob ng jeep, medyo siksikan pa sa loob). Kahit pinapaypayan na sya ng Daddy nya at parang inuugoy pa, sige pa rin sa pagtantrums. Minsan...ay madalas pala, kahit sobrang care sa akin ni God sige pa rin ako sa pagtantrums, minsan...ay madalas pala, ang tantrums ko ay sa wala namang kadahilanan at kabuluhan.

Pagdating sa terminal ng tricycle sa gate ng village namin, super haba ng pila. Naisip ko..."hanggang dito ba naman...pauwiin nyo naman na ako please..." Naalala kong mag-text sa mama ko kasi nakalimutan ko syang i-update na pauwi na ako). Wow, super na feel ko na love ako ng mom ko at brother ko. Ang sweet kong sioti ay nagvolunteer na sunduin ako sa terminal ng tricycle (actually hinatid na nya ako nung umaga hanggang sa tapat ng office building namin kasi maulan). Nung malapit na kami sa bahay, yung song sa NOW radio ay "Thank You" by The Katinas... What a nice way to end my journey that night... "I just wanna say thank you, Lord, thanks for loving me!" Ayan, dapat talaga thankful pala ako kay God...sa lahat ng mga binibigay at ginagawa nya sa buhay ko... siguro naman hindi na ako magtatanong ulit ng "meron pa kaya?" :)